ONEWORLD | Het verhitte hoofd van de kampbewaker tuurt nukkig onze huurauto in. Papieren, gebaart hij door de portierruit. Het is hoogzomer in Irak en straaltjes zweet lopen over zijn gezicht. Samen met mijn tolk Jamal ben ik op zoek naar de gevluchte jezidi’s uit Sinjar, de religieuze minderheid die door Islamitische Staat (IS) als ‘duivelsaanbidders’ met bruut geweld zijn vermoord of gekidnapt. Nog eens duizenden stierven bovenop de omsingelde Sinjar-berg, klemgezet in de Iraakse hitte. Nu IS verdreven is uit het gebied, hebben de jezidi’s vrij baan om huiswaarts te keren, maar slechts een enkeling deed dat.
De hefboom vliegt omhoog, de bewaker geeft een kort knikje. We rijden het kale terrein op van het opvangkamp aan de rand van de Koerdische regio in het noorden van Irak. Jamal, zelf jezidi, geeft me een knipoog: “Welkom in de hel, Eva.”