Opvoeding Ouders die alles voor hun kinderen regelen en gladstrijken, kweken afhankelijke, onzekere volwassenen. „Het leven barst van tegenslag.”
NRC | Mijn oom ging als kind regelmatig naar een paardrijkamp. Ze droegen daar geen caps maar cowboyhoeden. Wanneer iemand zo onhandig was zijn hoed te laten vallen, gingen de andere kinderen er als een speer achteraan: degene die ’m wist te bemachtigen, zou die avond het toetje van de ongelukkige krijgen.
De gemiddelde ouder van tegenwoordig blijft bijna dood als een kind met zo’n verhaal thuiskomt. Dit soort praktijken is anno 2019 ondenkbaar in de westerse wereld.
Bij curling laten mensen stenen over de ijsbaan glijden door het ijs met een bezem driftig schoon te poetsen. De Deense psycholoog Bent Hougaard zag de overeenkomst met de heersende manier van opvoeden: ouders vegen als curlers alle problemen van hun kinderen uit de weg. Als een kind in de klas niet naast zijn beste vriendje of vriendinnetje zit, regelt de ouder dat wel even met een pittig gesprek met de leerkracht. Ouders stappen naar de rechter als een kind niet mee mag doen aan een schoolgala of eindmusical nadat het zich misdragen heeft. Ze zitten bovenop de sinterklaasloting om een mooie surprise te garanderen. Recentelijk eiste een vader in de rechtszaal een IQ-test voor zijn dochter nadat zij een vmbo-advies had gekregen.