Ons denken over vluchtelingen moet rigoureus anders
ONEWORLD | Iemand een vluchteling noemen helpt ons met die persoon te sympathiseren, maar schept ook afstand. Daardoor blijven we de inhumane behandeling van vluchtelingen rationaliseren, schrijft voormalig humanitair hulpverlener Olivia Woldemikael.
Het etiket ‘vluchteling’ is bedrieglijk – het verbergt vaak meer over een persoon dan het onthult. Wanneer we naar ‘21 miljoen vluchtelingen’ of ‘de vluchtelingencrisis’ verwijzen, ontnemen we mensen onbedoeld hun individualiteit en reduceren we hun diverse levenservaringen tot één enkel narrative of displacement. Vluchtelingen, als geheel, zijn zodanig ontmenselijkt dat het acceptabel wordt om hen in overvolle kampen en detentiecentra te plaatsen, om hen toegang tot onderwijs en de kans om te werken te ontzeggen, en hen als een plaag buiten de grenzen van onze landen te willen houden. Dit werd voor mij pas echt duidelijk door de ontmoeting met één Afrikaanse vluchteling in het bijzonder.